Çift oluşturmak:

            Ayrı bir akvaryumda, genelde 100–125 lt’lik üretim akvaryumlarına, bulundukları genel tanktan emin olduğunuz bir erkek ve iki dişiyi alalım. Üretim tankınızın tamamını ya da büyük bir bölümünü genel tankınızdan doldurmalıyız.   Yukarıda bahsettiğimiz gibi discus kıskanç bir balıktır. Onun için iki dişi seçmeliyiz.

            Bu tanka aldığımız balıkların suyunu %50 su değişimi ile daha yumuşak ve daha asidik bir karışım ile ve daha düşük sıcaklıklı su ile değiştirmeliyiz. Discuslarda suyun sıcaklık düşüşü, yumuşaması ve asidik olması (doğal istekler; amazon yağmurlarının yağmaya başladığı dönemin suni olarak oluşturulması) gibi unsurlar üremeyi içgüdüsel olarak teşvik edecek ve iki dişinin kavgalarından dişilerden birisi erkeği seçip çift oluşturacaktır. Ancak buradaki yöntem bir kandırmadır. Az balıkla yapıldığı için oluşan çift tam uyumlu bir çift olmayabilir. Oluşabilecek uyumsuz bir çiften de randımanlı bir üretim sağlanmayabilir.

            Onun için çiftlerinizin ana tankta kendi kendine oluşmalarını beklemeniz daha iyi randıman sağlamakla beraber, yukarıdaki yöntemi ana tankınızda uygularsanız, bu da çift tutmayı teşvik edecektir. Ancak buradaki ısı düşürmeyi çok uzun tutmamalı ve düştükten sonra ısıtıcı sayesinde eski haline dönmesine izin verilmelidir.

            Üretim suyu:

            Üretime geçmeden önce discusların üremesine uygun su hazırlanışı çok önemlidir. Discus üretiminin temelini oluşturan ve pek çok insanın hataya düştüğü durumlar su hazırlanışında yatmaktadır. Discus üretim değerlerinin belirli bir standardı yoktur. Genelde üretim şartları çiftten çifte değişmektedir. İşte bu noktada discus üretiminin zorluğu kat kat artmaktadır. Üretim şartları genelde şu aralıktadır. pH 5.5–6.5 iletkenlik 80–170(1-6GH) microsiemens sıcaklık 26–29 ºC’dir.

            Bu değerlerin dışında da üretim yapılmaktadır. Bu durum erkeğin sperm gücüne ve dişinin yumurta yapısına göre değişmektedir. Önümüze bu kadar fazla değer aralığı çıktığı için üretimde çok fazla su seçeneği de ortaya çıkmakta. Bu noktada discus üretimi şu değerde yapılır demek üretim yapacak olan insanları yanılgıya düşürmekten başka bir işe yaramaz. En güzel üretim şartını bizler deneme yanılma yöntemiyle ve not tutarak kademe kademe bulmalıyız.

            Uygun eşler birbirini bulduğu takdirde kısa sürede üreme moduna geçerler. Tipik davranış hareketleri olarak akvaryumun içersinde birbirlerini konumlandırarak eş olduklarının görüntüsünü çizerler.  İlk yumurtayı topluluk akvaryumunda dökmelerinin eşlerin birbirlerine olan bağlarını kuvvetlendirmesi açısından önemlidir. Daha sonra çift çok fazla strese sokulmadan üretim tankına alınmalıdır. Çünkü eş tutmuş bir çift biran önce yavrularını çıkartarak büyütmek isterler.  Defalarca yumurtaları küflenen ve bozulan çiftlerde ilerleyen yumurtlamalarda kavgalar yaşanabilir. Kavga eden ve uyumsuz çiftlerden yavru almak çok güçtür. Çünkü kuluçka evresinde muhakkak eşlerden biri yuvayı bozar sorun çıkartmaya çalışır.

            Eş tutmuş bir çift beslenmesine bağlı olarak 4 ile 15 gün aralıklarla yumurta dökebilir.12–13 cm ve üzerindeki dişiler daha kısa sürede yumurta döker. Ufak dişilerin yumurtlama aralığı daha uzundur. Üreme dönemi eşleri proteince zengin beslemeye özen gösterilmeli. Beslenme dişi balığın iri yumurta dökmesi bakımından önemlidir. Çok fazla yemleme yapılıp suyun niteliği bozulmamalıdır.

            Üreme ortamı:

            Akvaryumun yeri ve ışıklandırma önemlidir. Eğer akvaryumun bulunduğu yer gün ışığı alıyorsa ekstradan ışık yakmaya gerek yoktur. Üretim akvaryumlarında çiftin üzerinde ışık yakmamak olabilecek stres durumlarının önüne geçer. Eğer karanlık ve gün ışığını almayan bir ortamdaysa 9w’lık ışık odayı hafif loş bir hale getirecek şekilde odanın en yüksek ve akvaryuma en uzak olan noktasında bir timer aracılığıyla düzenli zamanlarda yakılmalıdır.

            Üreme dönemi çiftler iyi takip edilmelidir. Işıkların sönmesine ve bulundukları odanın zifiri karanlığa düştüğü bir anda üremeye başlayan bir çiftin yumurtalarından spermlenme adına randıman alınmaz. Böyle durumda ışıklandırma zamanı üreme bitene kadar uzatılmalıdır. Işıklandırmayı sürekli yapmakta çözüm değildir. Yaptığım denemelerde yumurtaların küflenme oranının en fazla olduğu dönem ışıkların açık olduğu döneme gelmekte.

            Akıntı üreme tanklarında minimum olmalıdır. Eğer akvaryumun bulunduğu oda sıcaklığı düşükse akvaryumdaki dolaşım azlığı nedeniyle akvaryumun alt ve üst kısımlarında sıcaklık dengesizliği olabilir. Bu sorunu çözmek için kaliteli ısıtıcı kullanarak tabana yakın bir şekilde yatay vaziyette konulabilir. Ya da üreme dönemi dışında sünger filtrenin hava çıkışı artırılarak hafif de olsa akıntı yaratılabilir. Akvaryumdaki ısı dengesizliği balık sağlığı açısından önemlidir.

            Yumurta dökümünden 1 gün sonra bile yumurta içersinde embriyo gelişimi tam olarak anlaşılamaz. Fakat ikinci gün yumurtalara hafif bir karartı düşmeye başlar. İkinci günün yumurta açılımına 6-7 saat kala bile yumurtalarda tam anlamıyla karartı yoktur, fakat gelişim ve renk koyulaşması her geçen saat daha belirgin ve hızlıdır.

            Sonrasında larvalar çatlamaya yakın anne ve baba larvaların yumurtadan çıkmasına yardımcı olur. 3. günün sabahına girildiğinde larvaları huniye yapışık vaziyette görebiliriz. Anne ve baba akvaryum ortamındaki duruma göre larvaların yerini değiştirebilir. Bu duruma stres faktörü de etken olabilir. Bu süreçten sonrada larvaların uzun bir yolu vardır. En önemli sınavları olan anne ve baba sırtına çıkabilmek için gereken gelişim süresini yaşamaya başlarlar. Larva halindeyken ikinci gün siyahlaşma daha fazla artar ve larvaların 3. günü siyahlaşmayla beraber yavrularda azda olsa bir incelme ve topaklama görülebilir. Bu süreçte bazı yavruların hafiften yüzme eğilimi göstermesine karşın anne ya da baba yavruyu tekrar yapıştırır.

            Yavrunun kafa kısmındaki yapışkansı salgı yavrunun üreme bölgesine yapışmasına yardımcı olur. Larvalar 4. günün sabah saatlerine doğru serbest yüzüşe geçer. Serbest yüzüşe geçiş sıcaklığa bağlı olarak 60-70 saat kadar sürebilir. Bu yavruların ikinci önemli anıdır. Bu noktada sudaki nitrit ve nitrat değerlerinin yüksek oluşu larvanın anne ve baba sırtına çıkışına etki edebilir. Bu etkilenmeyi gören anne baba sakat gibi yüzen yavruları yemeye başlar.

 

 

            Halbuki su değerleri yüzünden yavru hem iyi gelişim gösterememiş hem de yüksek nitrat değerleri yüzünden anne baba mukozasına doğru yüzemez haldedir. Bazı yavrular ilk mukozanın tadına baksa da bir saat sonra düşmeye başlar. Çünkü bu süreçte yavru yüzmek için büyük oranda enerji harcamaktadır. Su değerleri yüzünden de enerjisi biter ve tabana doğru düşerek amaçsızca yüzmeye başlar. İşte bu noktada yavrularının durumundan haberdar olan çift yavrularının yaşayamayacağını görerek yavrularını yemeye başlar.

 

            Kolay kolay bir diskus çifti yavrularını ya da yumurtalarını yemez. Eğer yiyorsa bu durumun anne ve baba tarafından bir sebebi vardır.

 

            Bu tip durumlara mahal vermemek için üretim tanklarında düzenli su değişimi yaparak dip sifonlanmalıdır. Su değişim oranı her gün %10 olabilir.

 

( Bu bilgiler, kendi deneyimlerim ile birlikte internet ortamındaki üretici sitelerinden derlenerek hazırlanmıştır. )